да (сврз.) - потчини (гл.)

Ретко владееме со моќта сѐ да потчиниме на нашата совест: и љубовта, и сомненијата и страста.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
„Што ти значи ова?“, ми пишуваше Агна. „Во таа изјава гледам агресија, скриена потреба некого да потчиниш и, уште, една многу голема лицемерност, проблематичност на твоите побуди“.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)