Болеше глуво и постојано тоа сознание за старецот, беше една судбинска болка за животот, што еднаш мора да заврши, и тоа сега на сите оние трагови од неговите старечки раце во овие простории им ја даваше болната можност да потсетуваат на себе тажно.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Ѝ бев рекол на Катерина дека ваквите манџурии може да потсетуваат и на руски боршч.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Дизајниран е така што да потсетува на голем логор.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
По малку старински направена
на долговечноста да потсетува
и на заблудите за Земјата:
дека постои до кајшто посега видот
дека топка неправилно заоблена е
око превртливо
и од Меркур поитро...
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Тие се овековечија во латинската поговорка, но останаа и како жестока метафора, да потсетуваат на правото на посилниот над послабиот. Картагина треба да биде уништена.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Тоа е четвороспратна поставка која треба да возбуди и да раздразни, работена е по принципот на тематските паркови со тоа што во ова здание темата е прогонот, стравот, исчезнувањето, теророт, логорот, смртта.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Но еве, јас те потсетувам. Мајките служат и за тоа: да потсетуваат. Зборувам глупости, нели?
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)