да (сврз.) - отвори (гл.)

Бевме будни кога се огласи познатиот ѕвон на главната порта. Мајка ми прва стигна да отвори.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Мртов да ружаш можеш, ама тој нема да прозбори, нема уста да отвори, ниту да те покуди, ниту да те пофали.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Пред да отвори, го слече палтото и седна на лединката.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Станувам да отворам и гледам на врата се истопорил Жанко Жилковски, кој носеше 5 четврт бурек со урда, но внатре наместо урда имаше биено сирење, а до него застаната цицлестата Јелена Ристевиќ, која го држеше нејзиното најново цд у рука.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Штета што се испушташе оваа огромна бројка на латентни курвичиња и спонзоруши, а власта одамна требаше да отвори нова стапка за оданочуење у Буџетот за што сигурно двојно ќе се зголемеше.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
- И тоа шо викаш. - Да отворам и чат на фејсбук може 5 одеднаш да збркам. - Им пишуем на 10 одеднаш бе.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Иако не беше ни малку наивна, ни лекомислена таа се нагрби со едно скоро невозможна работа за тогашното време и прилики, се нагрби да отвори занаетчиско училиште за младите девојки од гратчето и околните села.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
И мојот не го пие првото кафе пред да отвори весник. Одзади.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Митко отиде до надворешната врата и се обиде да отвори.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
И откако рана не најдоа, и гној и крв душевна, решија – рана да отворат.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Правеше милијарда мали и големи планови: сакаше да отвори фарма на печурки, оти за тоа, велеше, не треба никаква инвестиција, а во куќата на дедо му имало и онака доволно влага; правеше секакви планови и само мене ми ги покажуваше, а од секој план требаше да произлезат многу, многу пари.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Се плаши да отвори прозор за да Фјодор случајно не одлета над стреите Келнски и да не се насука на врвот на Келнската катедрала каде што живее малиот но недопирлив бог на рационалноста и мајсторството, кој е многу кавжлив и терсене иако има долга бела брада како Дедо Мраз.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Тогаш како балон нежно го враќа во постелата.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Или да отвори приватни гробишта за миленици, со капела во кои би се пуштале пригодни песни за една таква, тажна пригода, на пример песнички во кои се велича верноста на песот и милозвучниот глас на папагалчето, и би се раздавале коски и мешани зрна со сипа за душа.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Во дуќанот, мисли, не ќе е арно да отвори разговор за Арсо.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
И ако денес не стигнам, секако утре ќе си дојдам пак, понавреме од денес... едно час, час и пол пред да отворат, па ќе си бидам меѓу првите дваесеттина...
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Но во 17. век Власите сточари, за да отворат пасишта, ја запалиле, а Турците сопственици на чифлизи, за да се одбранат од ајдутите што се криеле во гората, ги насрчиле жителите на околните села да ја исечат за огрев и градење.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Често се случува кога ќе се задржи овдека, во гостинската одаја, некое од нив да се разбуди, сонувало лош сон, да дотрча ваму, па побрзува да отвори и - силно се изненадува: нагрнат со веленце, по чорапи и со свеќа во рацете доаѓа Јосиф.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Ми ги жули жилите и само си повторува: - Што направи, Велико, што направи сестро, вели, зар уште еден гроб сакаш да отвориш, да затвориш.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Не е на добро, две гропчиња за кусо време да отвориш, ми вели.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Сум слушала, сестрице, ми вели Уља, две гропчиња за кусо време да отвориш... вели и подзапира.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Цариградската кадиска диплома ќе му помогне на Татко во остварувањето на десетгодишната судиска и адвокатска кариера во монархиска Албанија, служејќи како кралски судија во неколку албански градови, а на крајот, кога не можејќи да се помири со режимот, и да отвори адвокатска канцеларија во родниот град Поградец на самата граница крај Охридското Езеро, каде што неговото потесно и пошироко семејство уживаше несомнен авторитет.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
10 Некој тропна на вратата од собата на Томаица. Томето скокна да отвори, веќе неколку дена чекаше абер од Петар.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Или пак, еден ден, да ѝ помогне да отвори сопствен шивачки дуќан.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Без познавање на контекстот, тој знак може да се „чита” на најразлични начини - некој копал / некој ќе копа / некој токму копа / некој расчистил / некој сопрел / некој препречува одрон - или дури (како што откривме во натпреварот за најапсурдно толкување на знаков) дека некој се обидува да отвори чадор по ветровито време! Маргина 36 191
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Јас се враќав крај бреговите на Езерото во една од варијантите на враќањето од егзил кое во суштина не постои.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Како да бев предодреден со кодот на мојата баба, во животот да отворам нови врати.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Сака да отвори дуќан за сладолед и шербет, и што иде со тоа: ашуре, сараклии, локум и салеп, боза, кадаиф и баклави.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Мило чедо, кај ќе одиш - најди си ја твојата рода - и за сите носи абер - да отворат пат до таму - да сме со нив и со тебе - зашто веќе нема живот...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Бошко се обиде да отвори, но не успеа.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Боже, напати уште ми се причинува дека ги слушам трубите пред да отворат оган војските! Прво едните а потоа другите. И бугарските, и српските труби.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Да ти кажам една работа. Лажеш уште пред да отвориш уста.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
- А што сакаш да правиш? - Јас, сакам, едно училиште да отвориме таму.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Никој уста да отвори.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се брануваме пред вагоните, се газиме, се пресегаме, ама не можеш врата да отвориш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Гледам во иследниците како мртовец што гледа, ако гледа. Не можам уста да отворам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)