да (сврз.) - менува (гл.)

Напротив, кога престана самиот да свири и наместо тоа почна да пушта музика, често му се случуваше да стои зад диџејскиот пулт и речиси несвесно да менува една по друга песна (исто како што сега ги менуваше во главата), додека околу него, пред него, зад него стотици тела танцуваа, рефлекторите кружеа по кренатите раце, тие пееја наглас, врескаа со ентузијазам на оние песни што им се допаѓаа.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
А како умен и разбран човек - просветен работник! - секогаш настојуваше да ги усклади желбите со можностите. Така и овој пат.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Не дека беше имун за елегантност и дека не сакаше да менува повеќе одела, туку просто речено: не можеше да ги пушта нозете повеќе од што му беше чергата.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
МАТЕЈ: Што ми фали? БОРИС: Сѐ. МАТЕЈ: Тогаш нема што да менуваш. Убиј ме.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Станковски исто така не сакаше да менува ништо, ниту лексички ниту синтаксички.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
И затоа - за да се фати контактот, да се лоцира, а не да се пришива! - откинатиот опаш - Вулкански го даваме во “оригинал”, на (сф)рјугословенски.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)