да (сврз.) - изусти (гл.)

Средната што беше, сега десна, се заврте небаре да ја вика Бојана, но не можеше да изусти глас.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ѓорѓи слуша како тропа земјата врз кивурот и веќе не може ниту да заплаче, ниту да изусти збор.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Да се разминуваш, да изустиш добра вечер, о, светци, а тие, се загледуваат во тебе, незнаен и непознат за нив, и те поздравуваат: ти првпат миеш раце во облаците?
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Никогаш не сум размислувал за тоа Никогаш не сум размислувал за тоа па никогаш нема и што да изустам.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Ружа, која штотуку повторно ги беше наполнила оружјата за миг, неочекувано, пред да изусти збор, беше разоружана.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Остана сама да се брани од нападите, успевајќи само да изусти. - Не, тоа не е вистина.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Така ми велеше и ме прашуваше загледана во мене со широко отворени очи (така ми се чинеше во ноќта во која ништо не можев да видам, во која никој не можеше да ме види) поткрената на прстите за да може полесно да ми се вџари во очите (сигурно ѝ се чинеше дека така ќе го направи тоа), да го открие одговорот пред да изустам, пред да ѝ кажам кој сум.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Втренчено гледав и не можев ни плувачката да си ја проголтам, а камоли нешто да сторам, да изустам.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Слегнав за да се исповедам и да си го олеснам страдањето од неправдите на кои сме осудени да бидеме сведоци, да гледаме, да пластиме, без можност ниту офка да изустиме. Да си олесниме.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
„Нема ни збор да изустиме за ова, Тито. За ова нема никој да знае, освен ти и јас.“
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Разделувањето со децата трае долго, најпрво Пелагија ги гушка и рони солзи, по неа Чана ги стиска во својата голема прегратка, мајката Роса како да испраќаше од своите ќерки и липтежот не можеше збор да изусти, потоа другите се туркаа, сакаа макар да ги допрат и така преку тие допири чиниш се надеваат дека и тие ќе стигнат до својот корен, до некој свој предок, роднина.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Додека ручаа сепак ѝ потшепна на Пелагија дека е многу зачудена колку добро се разбираат Пеличка и Мурџо, и додаде со тага во гласот Кутрото, сигурно многу му е тешко што не може вистински збор да изусти!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Затоа реши да покрене некоја станбена иницијатива, како, на пример, потпишување петиција за вградување на нов алармен систем и поправање на домофонот.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Трите тетки со носевите во вис јурнаа нагоре по скалите пред што било да изустам.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Дента кога подготви сè, нејзе ја снема.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Што мириса вака? - едвај успеа да изусти кога од горе се слушна уште еден очаен пискот на тетка Олга.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Меѓутоа, тој се враќа, застанува пред Неда, не може да изусти ни збор, но затоа се наведнува, ѝ ги бацува двете раце и излегува. Излегува, немајќи сили да се сврти.)
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Дури едно време успеа да изусти: - Повели, ефенди! – и ја ведна главата кон земја.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Уште пред тој да изусти, му рекоа: - Попусто е сѐ што ќе ни кажеш, владико...
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)