Така повредената нога бидуваше зацврстена да не се движи, да не се мрда, за да може да зарасне.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Продир самоуверено гризе до сржта на коските, а раната до смрт боли! Нема ниет да зарасне...
„Од дното на душата“
од Александра Велинова
(2012)