да (сврз.) - блика (гл.)

Фонтана. Да блика водичка, да шурка, убаво да биде, свежинка да шири, жедните да застануваат, да пијат, да се разладуваат...
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
А стиховите му течат, како да бликаат од извор.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)