Самопричинета е таа малолетност бидејќи нејзината причина не лежи во недостигот на разум туку во недостигот на одлучност и храброст со тој разум да се служиме без водство на друг. Sapere aude!
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Со други зборови, државата зафатена со занесот на Volksgeist-от веќе ништо не ја спречува; никаква етичка норма веќе не постои на нејзиниот пат: лишени од сопственото постоење, блокирани во својата совест, нејзините поданици не можат да побараат никакво право, а бидејќи нејзините непријатели не му припаѓаат на истиот вид, нема причини врз нив да се применат човечки правила.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Сестра му ја осети работата и, чувствувајќи се виновна, гледаше да му ги ублажи болките и сама одеше кај татка си и го земаше Крлето оти сама ја страеше да лежи, бидејќи нејзиниот Трајко беше цело време на колибата, а дома немаше други жива душа.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Таа тажна вистина најгрубо и ја кажал еден познат лекар, велејќи и дека е непотребно сето тоа лекување, бидејќи нејзиниот недостаток, поради кој не може да има деца е уште од нејзиното раѓање и не може да се отстрани со никакви лекарства.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Имаше и многу други предизвици кои ги тераа Татко и Камилски да истраат до крај.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Тие не можеа да се сложат со тврдењата дека османската култура некогаш била, а потоа ја снемало од Балканот, бидејќи нејзините битни белези не предизвикуваат исклучивост, туку сродност.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Како Јован што беше мерактисан на Велика Бендерова, така и Тоше ја имаше „обесено пушката" кај Митра Мачкарова во Градешница, но тој немаше кураж да ја прибере Митра кај себе, бидејќи нејзиниот Трајко не сакаше да му служи под тие услови, под кои Митре Бендерот му служеше на Зована Сивев.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)