Отидовме, ама без шише пак не оди. Ја истресе сливата и си седна во браздата. Се одвали вака.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Денот помина со свечен ручек подготвен со рацете и радоста на Пелагија, а попладнето, како повикани, се изнаредија Танаско со Пена, мајката Роса со Деспина, а приквечер Чана со Митра, ама без Дончо.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Седам, ама без работа не се доседува. Ми текна - ќе месам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А, невестата, по старите селски обичаи, играше, ама без еуфорија, со спуштен поглед, зашто невеста мора да гувее, нели.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Се судруваа, се разминуваа, се сопнуваа еден од друг, ама без роптеж продолжуваа да си го осигуруваат брложето што го имаа зафатено.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Бате Јоле веднаш му одговораше, ама без да му ја мисли. Само ќе тропнеше некој број. На пример, дека едно и едно се пет.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
- Без сѐ можеш, ама без суфлер?
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)