ама (сврз.) - нема (гл.)

Ама нема да го отепам подмолно, во некој дол и на ничиј синор.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Таму, о Грамос, таму де има слабодна територија, има многу крдари овци и купови волна. Куповите високи, на, до там горе. Ама нема кој да влачи, кој да пренди и да плети...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Е, па извини, ама нема да си ја трошам младоста на една шупелка што ми пее љубовни песни.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Може сум умрен, вели, ама нема кој да ми каже.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сега знам дека од чадот паднав во огнот, ама нема време за исправање.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Гледаш дека си згрешила, ама нема место за исправање.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Мислам дека ќе сретнам некој, ама нема џан-џин, што се вели, жива душа нема.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Пропржи троа урда. - Ама немам јајца. - Не мора јајца.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
- Да ти кажам нешто. Овие топуци што ги гледаш на масава имаат шетано до Кина ама немаат вкусено прилепски ширден.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Лебот и сирењето ми паднаа од раце, в грло нешто ме стегна, некакви искри ми прелетаа пред очи, се стресов и сакав да заплачам, ама немав солзи, сакав да викнам, ама немав глас, сакав некаде да избегам, ама немав сили...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Потребно е да се изгради филтер - станица за прочиствување на овие води, ама нема средства, иако има изработен проект.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Се кострешат и немушто се молат. Ама нема место за потаму. 132
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
дрво удрено од ровја, црно и го фаќам в гуша и го стегам колку што можам, а тој само потклекнува и кркори, небаре да брбори во вирче вода, пушта шапки и очите му излегуваат надвор, ко откатени ореви, бамуја, и потоа памтам само дека ме удри нешто по глава, и ми скрцка нешто во главата, мислиш некој џам ти се скрши во главата и после, кога се освестив се видов бос, ми ги собуле чевлите и чевлите ги видов на нозете од старшијата, оти после многу денови ме тепаше, ќе ме потепа, потепа, и ќе си фати настрана, и ќе се погледнува во чевлите, во ботушите, ќе се кочопери, ко петел на буниште, ама нема веќе што да ми земе, може само животот или калта од под ноктиве да ми ги земе, и сега еве се дотркалав и до ножот од брат ми...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ама нема жал, луѓето ги фрлаат, ги горат. Жалта си е жал, а маката - мака.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Селската работа е амална, ама немам гајле.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ама нема што да правам, не знам што да му помогнам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
ама немаме пасоши, свиденија, никакво книже, оти ние знаеме дека ќе влеземе во слободна Македонија и дека не ни треба ништо и кој ќе те претресува во слободна земја и ги фрливме пасошите од бродот, во морето, ура, викаме, скокаме на бродот и ги фрламе пасошите во водата, радост голема, човек во радоста поулавува и пасошите летаат во водата, а улема риби се збираат околу пасошите, цели јата риби ги тргаат наваму натаму, небаре ги читаат,
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ама нема кој друг да ти испере, да ти спастри.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)