Зар не е јасно како бел ден оти претставници од нас нема да има, оти ќе ги решаваат нашите судбини без да нѐ прашаат нас што бараме ние, а затоа ќе ги прашаат нашите непријатели што имаат свои држави и свои дипломати и кои ќе ја извлечат сета полза од нашата пролеана крв?!
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
А затоа што пак, при тоа „страотно повнатрешнување на светот” е сочуван „приоритетот на свеста” (којашто, патем, го вклучува и тн.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
- А затоа Жабариве се меки како памук?! - Се насмеа Анѓеле.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)