Однадвор остава впечаток со грандиозноста, а внатре е без икони, без украси, само се некои релјефи и со извишени слики на проповедниците во олтарот.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Дупката наоколу беше опашана од толпата, а внатре Јован, како гладијатор, до половина гол, испотен и исцрпен, се бореше со страшната ѕверка - сувата и непопустлива почва.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Во пазарен ден, ќепенците на берберницата на Ружди беа секогаш отворени, а внатре седеа по два-тројца селани, сѐ уште со кал од нивјето по гумените опинци и со вратови изгорени и избраздени од сонцето.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Или дека кремата „Бекутан“ лечи жуљеви, маасил, кожни венерични... и е малку скапа, од што дури од Турција ја носиш (а внатре во тегличето, „Кристал“ маргарин) ама само да го допреш на задникот со мрсни раце има како кутре да те следи и кај сакаш и кај што е непожелен.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
А внатре не сме само ние: купишта чкрапји, стоногалки, и вошките што сме ги донеле со алиштата наши.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А внатре само едно голо и празно душеме. Чавкарница...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Некои жени плачеа, а Змејко гледаше во лицата на сите луѓе и во она што стоеше на секое од тие лица, сѐ додека не го изнајде онојго, стоеше веднаш до него, до нивното другарче со барјачето и едвај ја потискаше во себе желбата да му рече нешто, барем да го фати за мишката и двајцата да помолчат, сѐ додека не откри како едната негова рака се оддели од рачката на барјачето и заграба во синијата, што ја подаваа пред лицата на луѓето, а внатре беше пченица со разнобоен шеќер.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
РИСТАЌИ: Што е ова?!... Што е ова, сестро?!... Надвор лежи ага, а внатре се пиштоли...
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Пред неа беше паркиран само еден шлепер, а внатре сите маси празни, освен една.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Одам, ја подавам главата од врата, а внатре: џагара-магара. Ништо не се гледа од чадови, од угаски недоугаснати.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)