а (сврз.) - ваму (прил.)

Ние поп не можеме да најдеме, а ваму и учител треба да бараме.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Јас си го мислам германски мајор, дека носи нивна униформа, а ваму тој ми зборува бугарски.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ти ќе кажуваш, ќе кажуваш, а ваму повеќето пак ти останало.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се префрливме на планината Тамбури, а ваму немаме ни ров ни бункер, што се вели, никакво утврдување.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И сега гледај една смешна ситуација: грчко-италијанскиот фронт е пред Тирана, а ваму цела Грција е окупирана од Германците.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А ваму секој ден се пука, не смееш да си снеможен.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Оти последен нивниот вагон, назад нема ништо друго освен безброј шини што се собираат таму на крајот само во две, а ваму, нагоре, на кај главата на возот, луѓето веќе се раздвижиле и ги растоваруваат бовчите, вреќите и другите нешта што ги напикале во вагоните.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Ние умиравме за една друга љубов, за еден друг збор, толку денови, ноќи, векови го баравме тој извор, а ваму со брливи работи ни ги полнеа главите.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Прашања како прашања, а ваму дошло време да се пека внук од школо да се чека. 3. октомври 2009.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
А ваму дланката ти е празна.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А ваму вошки - прст и плева. Ќе застане човек спроти тебе, ќе зборува нешто за нешто, и само ќе кине меса со ноктите.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Викам по Дука, - пак никој не се одзива. А ваму вратата подотворена.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Нема да се чепатам пред Јона, а ваму не се трае. Мислиш ти се кинат цревата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Брашно нема, сол нема, а ваму зимата широка и длабока. Клапната до копавици. Никаде не те попушта надвор.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Шетаат низ урнатините и водичот им покажува и објаснува: „Ова е главниот плоштад - Форум, ова се киповите на Јупитер, Јунона и Минерва; овдека се остатоците од храмот на Аполо, овде пазарот, градските бањи, а ваму крај брегот на рекава, театрите и големиот амфитеатар на кој присуствувале и по дваесет и пет илјади гледачи за да ги гледаат борбите на гладијаторите; на оваа страна имало убави куќи и вили меѓу кои се истакнувала вилата на Цицерон; по должината на оваа улица биле крчмите во кои се пиело и веселело...“
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)