а (сврз.) - може (мод.)

После, како што се гледа, тие ја мислат за единствено правилна гледна точка на прашањето за народноста на Македонските Словени – бугарската; а може си мислат оти прашањето за народноста на Македонците е второстепено и лесно ќе се разјасни со ослободувањето на Македонија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
А може и нешто полошо што не го знам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А може, заглушена од пукањето, сум легнала меѓу мртвите, сум се изгубила.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сум ги барала и Апостол Макаровски и Манол Форевски и Лазор Рогожаров и Оливера Поточка, и... си ги барам така другарите... а може само Никифор мој го барав.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дали по здивот ме позна, по мирисот на телото што го квачело, а може само така ми се стори.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Секогаш исто, а може и од иста рака.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Отиде и ќе дојде, преку Гибралтар ќе дојде, а може преку Дарданелите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Во самицата ми е исто како надвор, а може и полошо.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Широка како Сибир, вели, а може и повеќе.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Илјадници војници, а може милион војници, го туркаат топот, слушаме.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А може само мене ми се стори дека му побеле косата. 215
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Да не ме закопале недоумрен, си мислам. А може мртвите, и по смртта, можат да мислат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А може вистина се вратил војводата. Така се чу.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Така полето, во Дрмине, си отвора нова врата кон небото и сонцето којзнае по колку години, а може и векови, одново згазува на земјата. На голата земја, покриена само со сенки, со темница и со влага.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А може овој пат ќе ја прескокне куќата наша.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И се кине фитиљот. Ја угаснува некое залидано ветре, ја брише некоја ветроштина. А може свирката од Јошета.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А може нешто сме подале преку покојната, вели, или нешто ја поминало: куче или маче, глушец или кокошка, а може и некој човек да ја пречекорил, му вели.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
а возот само си пуфка, си штрака на шините, и од тоа не се слуша многу нашето викање, грми, не чувме и кога грмнало небото и туку - удри еден дожд на вагонот, штрака, така, така, така, како да работи машина за шиење, ако си чул, ама кај ќе чуеш, кај нас се шие на рака, колва озгора дождот, и почна да претечува од тоа отворчето одозгора, почна да капе, да навева и ние се креваме замелушени, ги креваме главите, зинуваме со устите и чекаме водата да ни капе на јазикот, се поттурнуваме така подзинати нагоре, ко штркови во седело, а дождот си шие одозгора, си колва и нѐ понакрева, нѐ наживнува, ама после не се легнува во сламата, сламата се раскваси и сите болви наскокаа на нас, ни се пикаат под пазуви, под гуша, под ногавици, и боцкаат, дупат, ти ја пијат крвта, тоа што останало од крвта, колку едно песочно браздиче, и така паткаме, два дена и две ноќи паткаме, а може помалку, не знам...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А може и да не може да се искачи дури ваму, в планина.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- А може не беше пчела, вели некој, може да беше оса или стршен.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- А може да јал јајца од штрк, ќе нагаѓаат другите, тие тераат многу понадвор.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А може некој очи ѝ го зеле, или болеста и неа ја исцица, ја секна.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И се тераат денови, недели, месеци. А може се тераат векови, кој знае.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А може господ така сака, си мислам. Што знаеш?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)