а (сврз.) - срце (имн.)

- „Сега ќе ме фали пред сите“ - си мислеше Милка а срцето ѝ скокаше од радост.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
ЛИПА I Кога се решив да ја исечам неа кога се решавав челото со градушки ми се оросуваше а срцето ми биеше в грло кога се решавав зашто одлуката не беше лесна да се исече врсникот мој со кого растев од ластар што го следев до вита стеблика со која си игравме на врвот јас нејзе поткрепа ѝ бев таа пак мене лулка таа мене устрем во височини јас нејзе заштита од бубачки и мравки од црвојаднина.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Удира, ме скокотка. Здивувам, а срцето силно ми чука. Треперам.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
- „Сега ќе ме фали пред сите“ - си мислеше Милка а срцето ѝ скокаше од радост.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
„Навистина госпоѓо?“, прашував, а срцето ми се качуваше во грлото.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
- Ѝ ѕвони српот, лути потта во очите, боцка осилот во грбот, а срцето е полно, преполно и секој клас ти е драг како жолтица... - зборуваше доктор Коста загледан во белите забратки и белите кошули на жетварите.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Врела пот го обли наеднаш, а срцето му бувташе до пукнување.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Инаку, ко в лош театар: окото солзи лачи, а срцето, сокриено, абер си нема за тоа...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
А срцето не ми дава да си одам. И дремам на врата, слушам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Вистина, го виде, прашувам, а срцето само ми клоца.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ама човек си, пак за него се туфкаш. Цела ноќ си ја тепам главата: каде е, што е? Чекам, а срцето не ме држи. Еве го, ене го - го нема.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Им велеше: Има една латинска поговорка која вели: ”In metu, ocali Laxaht et cor premit” (Во страв очите се шират, а срцето собира).
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)