А коските? Тие не му се предаваат на огнот и живеат илјада години подолго од месото и од жилите.
               
             
           
            
            
              „Тврдоглави“
               од Славко Јаневски 
              (1990)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Тогаш Пандил Димулев заплакал и рекол дека ќе ја покрие јамата со земја и со камења зашто човекот гори со денови: најпрвин кожата поцрнува, полека низ неа да испари крвта, потоа месото се јагленосува.
               
             
           
            
            
              „Тврдоглави“
               од Славко Јаневски 
              (1990)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Виртуоз на дијалогот:  залажува и залижува  зборува и о-зборува  во уво се вовлекува  дршка од цреша во јазол врзува;  Коски нема, а коски крши.
               
             
           
            
            
              „Сонце во тегла“
               од Илина Јакимовска 
              (2009)