Набргу тој изгорува а дрвата не се запалени.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
А дрва нема ни кој да ми набере, ни кој да ми натрупи.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Грижите не ѝ дозволуваа да ја замајуват споредни мисли, снегот беше и тука пред влезот до колена, а дрвата добиени преку социјални грижи што останаа зад баба Петра беа крај оградата на фабриката, до самата куќичка на Мурџо.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)