Јадрите, црни, насолзени очи благодарно погледаа во тетка Стана, а грлото така ѝ се стегна што не можеше да прозбори ниту еден збор.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
- Не, не велам, и мрдам со главата, ја стегам устата, а грлото ми помрднува, ми подголтнува.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)