Со зачудувачка брзина сѐ се претвораше во ропотарница, а никој не стигна да стави каталогизациски налепници.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Го плаќале редовно данокот на државата, кога требало давале ангарија, а никој не пофтел ништо да стори.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Зошто патните торби не ме асоцираат на патувања туку на заминувања засекогаш, а никој во мојот живот не заминал, не отпатувал... само побегнал?
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Па и царот си живее како што му прилега, а никој не му пречи.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
А никој не седи, ако не работи со снагата работи со мозокот!
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Сите викаат, а никој никого не слуша.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А никој не смее да ми даде, да ми ја накваси.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Такво е времето, вели, секој да сака, а никој да не дава.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тука се тагува, се жали, се трча зад камионите двапати дневно, се плаче, а ако некој рече нешто што не чини, а никој денес не знае што чини и што не чини, тогаш на огласна табла како што го направиле редот: контра, луд, арамија, плашливец, неранимајко...
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Сакав да го замолам да ми ја раскаже приказната за Дуња -Ѓузел, оти не стигна тоа да го стори, а никој друг освен него не се сеќава, на неа ама..
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
А никој не се интересира како му е на еден млад човек кој мора да го капе кучето на својата станодавка, да го чешла со часови, да го носи на лекарски преглед, само за да не биде исфрлен на улица.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Вели: „Јас навистина имам потешкотии, а никој не сака да го сфати тоа“.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Командирот и заменикот на првата чета ги оставија раниците, па сметав дека бездруго ќе се вратат. Тоа беа нечисти раници и празни.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Наслушнував, немаше гласови. Долго време седев а се слушаа само истрели од далеку, а никој не дојде торбите да ги земе.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Стојам така подврзана, а никој нема околу мене. Дури и сенката ништо не ми кажува.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Улерата си ја зела косата и си коси војници. Сите се заедно, а никој никого не знае, митокос, вели. 127
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И сите зборуваат, а никој не слуша.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Се молиш, се молиш, а никој не те слуша.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Коски толку многу се нагледав, а никоја ништо не кажува.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)