а (сврз.) - мене (зам.)

И го гледам како таму во понизна положба лежи, се врти кон мене барајќи сожалување, а мене и ми е жал за него, ама и се плашам од овие луѓето што на цел глас викаат во мојата чест и слава.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Влатко предложи да пресечам уште едно парче од метро и пол, за на средина, како надолжна оска - за да биде поцврсто. И тоа го сторивме.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Не било лесно да се сече со пила.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Двајцата се испотивме, а мене на десната дланка ми излезе плуска.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Се разбира дека се плашев. Мразев да си го поарчам животот поради неконтролираното однесувње на своеволните и недоволно внимателни индивидуи.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Му реков дека потерата, ако веќе тргнала да нѐ лови, можела да го слушне неговиот глас и од некое трето село преку планината. Си го прочистувал грлото!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Си го прочистувал грлото, така ги подучувале в Белград, на Конзерваториумот, а мене морници ме полазуваа од можните последици поради ваквата недисциплина.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Потоа нѐ пуштија дома, а мене, кога ме видоа бос, ми дадоа војнички цокули...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Тоа што вие го слушате како шумол од костенливо листе или како гргор од дулците на чешмите, тоа е мојата молитва, Гласот мој. А мене не ме гледате.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Горица само се тегави, приплакува, а мене окото ми игра, ми се качува клепката на чело, ќе ми излета.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А мене ми игра окото. Тогаш па, Горица, од Уља, јатрва ми, менуваше заби.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И одново го врти, го стега чепот. Таа го врти чепот, а мене ми се врти во главата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А мене ми е прво видување на гола жена.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Види мрави да не влегле во маштеницата, викам, од мравите побрзо ќе зоврие, ќе се скисели, викам, мрави, викам, мрави, мрави, од секаде мрави: во очите, под кожата, во маштеницата, види во маштеницата, викам, а Јон ми се одѕива, не слуша, а ми се одѕива, а мене сѐ ме боли и ме онеспособува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А мене срцето само ми се полни со болки, со чемери.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Јон зборува над мене, а мене ми се кине мевот, ми се отпарува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Тоа па тоа, го вели, го повторува, а мене ништо не ме прашува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Одмах, ми вели капетан Мирковиќ, а мене срцето ми затупотува под шинела. - Како одмах, му велам, како одмах?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Стануваме да жниеме, а мене само светлинки ми излегуваат пред очите.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А на месечината гласно ѝ рече: „Сите ме заборавија, а мене ме уби веста за мојата смрт.“ Чудна птица беше тој Отец Симеон, се раѓаше како феникс: од пепелта на својата смрт.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Поштарот не верува дека сум мртов, а мене ми е здодевно да го одведам до гробиштата, парцела икс, алеја три, и да му ја покажам белата плоча со име и година - Никола Боткин, 1948.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Ама пак да не рече после оти невидена појду, нека дојде најпосле и он утре со дедот Петка, па и нека ме виде, немој утре пишман да се праве, да ви а к'не душата како на дедот Петка, така и тебе, а мене да ме тр'е сол на главата.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
ЗАФИР: Бездушници, убијци! Печалат на маката наша!
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Не прашаш, ако дојде комисија, доктори! Тебе ич глава не ќе те заболи! А мене? Трап - илјада динари!...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Некои имаат агент, некои менаџер, некои ентертејмент лојер... а мене ми се падна Цаци.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
А мене сѐ уште ме штитат присвоените зборови, поговорки, изреки и мудрости на Мајка.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
А мене токму тоа ми се случи! Дојдоа туѓинци, ги заменија дотогашните поробувачи, себеси се прогласија за ослободители, а јас, најпосле уморен од потрага по слободата ја прифатив нивната лага како своја вистина.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Најчудниот спомен од овој разговор беше испишаниот страв во очите на Господ Саздов.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Со еден збор ним не можам да им наштетам, а мене пак, заради не извршување на граѓанската должност и прикривање на заговори и неодговорно критизирање на власта не може а да не ми следува сѐ она што им претходи на овбинувањата: притвор, ќотек, а може да се случи и попатно поврзување со некое од обвиненијата што тежат неколку месеци зандана.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
А мене види ме: фустанот валкан, испартален, косата бушава, дури и лицето не ми е чисто. Немам ни чорапи, ни кондури.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
- Мамо, а мене? – прашува Зоки и веќе сака да плаче.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Баш сега, кога во белината на првиот снег те видов во џиш црвено, а под црвеното угул голо на радио некој најде да го пушти Реј Чарлс кој лелекаше нешто за ослободувањето на срцето а мене како удар во гонг ме тресна ехото на докторската наредба за оваа прилика специјално обоена во џиш црвено: „Марш таму на мижење!“
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Една недела сите се закренаа да одат на игранка, а мене не ми се излегува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Некои ќе побараат да застанеме, а мене не ми се седнува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А мене од кај него ми изгрева сонцето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
4. Германците почнаа да се истргуваат од Костур, ослободија и многу затвореници, а мене уште ме држат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ќе мјаукне мачка, а мене ќе ми потклекнат колената.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А мене умот на В'мбелската Планина ми е пренесен.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Студи, а мене капки пот да ми се тркалаат по слабините.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се враќаме од логорот номер 27, а мене цел пат ми е умот кај Оливера.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Ми беше пријатно, вели Луција, а мене уште друго ми шепоти душава.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тие ни го подадоа цвеќето, а мене рацете ми се зафатени со друго.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тоа ќе јаде, а мене ќе ми се полни душата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А мене ме фаќа неспокојство, дотука бидува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сѐ е под клуч, што се вели, целиот свет се држи заклучен, а мене умот ми е надвор избеган.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А мене, сѐ што ќе чујам, сѐ да ми застанува в глава.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Надвор расцутените дрвја прекрасно мирисаа, имаше многу бубачки во травата, и беше топло, а мене необично многу ми студеше. Сиот треперев.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Јас би сакал да постои некако спреј, или лек, кој би можел да ги оживи сите драги луѓе, а мене би ме заштитил од умирање, - реков.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Дури и да се обидев да му се спротивставам, тој не ќе попуштеше, туку ќе почнеше да ми објаснува за некои опасни заразни болести што се добиваат од нечистотија, мајка ми ќе продолжеше во негов стил, а мене таквите нешта ми се страшно здодевни, зашто ги знам веќе напамет.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Сполај му- рече Петре и го зеде пагурчето, а мене ми рече: - Ајде, помогни му на Килета и да си одите. Муабет нешто имаме.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Кога заврши церемонијата, на излезот од салата ни даваа некои бисквити за подарок, а мене ми дадоа едно поголемо пакетче.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
А мене ми беше криво, бев љубоморна и плачев.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Зашто уште до вечерта дознав дека Баџата уште вчерадента го затвориле, а мене, зошто на висока функција, прво ме сомлеа низ критики и самокритики, ме исклучија од партијата, ме сменија од функцијата и поминав само со една година физичка работа како градител на одморалиштето во Отешево, во Преспа...“
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
А мене ми е мило што моето девојче престана да се фали, а се фалеше кога немаше зошто.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- А мене ми беше многу тешко дека те нема! - пак вика Даме.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)