љубопитно (прил.) - се (зам.)

- Боже, каде ли го оставила подарокот и што има во него? - љубопитно се прашуваше.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Љубопитно се распрашуваат кои сме, им изгледаме туѓи за што првпат нѐ гледаат.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Баждар позастана и љубопитно се наведна напред, кон чиракот.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)