што (прил.) - ѝ (зам.)

Си го симна букарот, го остави на ред, а Доста ги остави ѓумовите и застана крај Митра, срамежливо, како што ѝ прилега на млада невеста и тоа јабанџика.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Се најдов во небрана — изненадена сум невела — не чини неј — нив непара — не толку нетоп — невестински украс од тенеќија кој ја заменува короната ниа — оние нии — нив нуна — кума (делхинутив — кумица) нишан — знак нишка — нит, нитка на платно нишчелки — направа на разбој за ткаење ној— оној ногашчка — наплеток од косата обрецнам — врекнам, нависоко ќе проговорам обрус — долга везана крпа со реси од која се прави чалма на главата одер — врста кревет на столни ногари закопани в земји на кој се чуваат алиштата и покровите во визбата одвраќам вода — басна на вода за да се мени положбата во која се најдува озастра — утринава онбашија — турски војник десетар — каплар опурчак — искинат опинок кој веќе не се носи оралиште — место каде се игра оро ораџика — жена што игра оро орјатка — погрден збор за жена со која друга жена е скарана орман — густа гора оужје — накит олепела — лесна клетва осмак — мера за жито 50 оки отпуст — поповска песна пред свршетокот на извесна. служба павти — женски накит од сребро и бакар пагурче — сад за ракија пазамарка — џеб на селска кошула пајвани — ортомчиња со кои му се врзуваат нозете на коњ да оди раван — ситно парка — што ѝ е, што ѝ пречи да направи нешто паскурник — шара за шарање поскури пачавриче — книжулче, може и крпче од ткаенина пашит — без самар коњ, маска, магаре пералник — котел во кој се топли вода за перење песјачка — погрден збор за жена со која друга жена е карана петле — во онаа см. наполеон — пара златна француска со петле на неа петравил — епитрахил петреви гаѓи — горско цвеќе пинок — опинок плак — старец плетва — трева во сеидбата поврзало — врвца на торба или вреќа, како и на огламник на добиток подвеска — дел од селска облека.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Сѐ што ѝ се буричка, ѝ иде на повраќање, како болна изгледа, а од ништо не се жали.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
- - - Не седнуваш, велам, на софра - продолжуваше баба, како да не слушна што ѝ порача дедо.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Колективно, Партијата поседува сѐ во Океанија, затоа што контролира сѐ и се ослободува од производите така како што ѝ одговара.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тетка Фора го запробра огнот во огништето и зацрцори умилно како што ѝ беше табиетот.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Оди си спокојно на училиште. Ќе ја испратам јас како што ѝ доликува.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Боса кружи и низ својот од препишува врз песокот сѐ што ѝ шепти езерото: кога исчезнува народот во овој испустен манастир сите стебла есени умеат да се молат небаре монаси.
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
- А, вистина, на жена ти Златанка што ѝ рече утринава, кога ја остави топлата постела?
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Татичко, кога ти би знаел, не би ме оставил вака сама во шумата, сигурно би презел нешто.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ја поттргнав малку понастрана и тивко, да не ме чујат другите, ѝ реков: - Чекаш некого?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Но таа ми беше драга, а и јас нејзе, и ја чувствував блиска, па ми се стори дека можам да ѝ се обратам отворено и да ја прашам што ѝ се случува.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Мајко моја, најмила моја мајчице, почнав да липам, каде си сега ти, да ја спасиш својата мала ќеркичка, знаеш ли што ѝ се случува?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Работата заради која беше пристигнал тука, привршуваше. Се монтираше последната машина. Како што ѝ кажа Хелвиг.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
И отрчало девојчето. Сторило како што ѝ порачала мајка ѝ .
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Меѓу сите изговори што Мајка ни ги кажуваше за да го оправда заминувањето, беше главно аманетот што ѝ го оставил Татко, никогаш да не си ја напушта куќата, никогаш.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Што ѝ направив, господе, си мислам, го искубав девојчето. Ја одведувам Роса пред огништето и ја загледувам: образите ѝ се црвени и очите ѝ се црвени.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А таа старица седеше со ќерката во наша близина и исто, некојпат весело гровташе.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
И јас бев многу радосен, што ѝ го доставив тоа културно задоволство.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Да, дека полудела! Врескајќи, таа јурна преку скалилата. Тој потрча по неа за да види што ѝ е.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)