чудовишно (прил.) - поле (имн.)

Таа влезе во него веднаш, застрашувачки тивко и неумоливо, како чудовишно поле на стварноста.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
И одеднаш осети кај себе потреба, првата потреба што кај него се јавува по смртта.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)