чудно (прил.) - му (зам.)

Сигурно чудно му изгледаше зашто немаше меѓу нас ни двајца исти по возраст ни по големина.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Навистина, чудно му стана.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
- За народот војска беше... негова војска и затоа му се пулеше дека беа многу и затоа што беа негова војска, чудно му беше на народот како ја држи земја...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Градите чудно му се напнуваа, нешто чудно се случуваше со него...
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)