чудно (прил.) - јачи (гл.)

„Иван сум, Иван!“ Си ги замислував тие гласови како мали деца: уште не проодиле а шетаат лазејќи околу мене.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Гукаат, а јас слушам! Ги дочекувам зината, дишам со тајните што ми ги принесуваат.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
(Нели, чудно јачат зборовите кога шетаат по одаите на сонот).
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)