често (прил.) - сака (гл.)

Другите два листа беа фотографии на водачите, стоеја тука од првото лето кога ја пуштија пиланата, имаше нешто чудно блиско во погледите на тие двајца луѓе, во чија што топла и сериозна загриженост Змејко многу често сакаше долго да гледа, мислејќи си ги своите мисли, не бес насетување и на змијарникот на своите сомневања, но и секогаш изнаоѓајќи нешто толку едноставно и срдечно, што би можел да им го рече на тие двајца луѓе, за кои знаеше доста.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Останатите вработени во Секретаријатот, за кои Тодор често сакаше да каже дека е едно големо семејство кое што живее и твори под заеднички покрив, едноставно беа вработени преку врски и пријатели на пониско ниво.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)