Тој си го избакнал детето во лулката, нежно ја прегрнал саканата, и таа цела ноќ го слушала како ѝ липа врз градите.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Таа не се сеќаваше на ништо од пред почетокот на шеесеттите, а единствената личност што некогаш ја познавала и која често зборувала за деновите пред Револуцијата, бил еден дедо кој исчезнал кога таа имала осум години.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Веројатно затоа што Охрид тешко може да се нарече централен град дури и во тогашна Македонија, Мисирков многу често зборува само за „велешко-прилепско-битолското наречје” како основа на македонскиот литературен јазик.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Арно ама, тој имал една маана: често зборувал во сон.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
За моите патувања по многу градови често зборуваат поетите, тие некогаш ме нарекуваат Ахасвериас, некогаш Ахасверус, а понекогаш и Ахасвер.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
- Вие сте биле Крсте, - рече таа. - Често зборуваме за вас.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)