уште (прил.) - многу (прил.)

Но, на македонскиот идентитет треба уште многу да се работи. - зборуваше баба ми како политичар, дури на моменти беше малку смешна ама добро ме учеше.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Во името на идната работничка класа сторени се уште многу други дела...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Во Федерацијата се правеа разни биланси, се укажуваше на уште многу работи и несреќи од кои се ослободивме прекинувајќи со Сталина.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Потоа уште многу вечери лутав низ Париз , уште многу пати навраќав во овие улички за да го чујам уште еднаш овој концерт, но не можев да го сретнам старецот со виолината.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
МНОГУ се пишувало и уште многу ќе се пишува за Париз зашто секој кој што бил во него на свој начин го доживувал.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Иако се ближи кон шестата деценија, по својата виталност и активност тој прилега на момче кое е готово да прави хируршки интервенции уште многу години.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
И навистина, глетката е импресивна: 16 блока со по 30 декари оранжериска површина, 8 котелни постројки, мазутно стопанство, широка патна мрежа и уште многу други објекти.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Но нѐ чудеше кога тој ќе одмавнеше со рака и сосем млако ќе речеше дека овие биле сосем мали возови, наречувајќи ги желчиња и чајничиња, зашто по другите градови имало уште многу, многу поголеми возови, кои тој на млади години ги терал...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
За маниристичкиот „поредок“ Некаде околу 1580-та новите елементи на знаењето од настанувачката природна наука почнуваат да го потиснуваат повеќезначниот свет на тнр. magia naturalis, иако тие два света, експерименталистичката научност и магиско-природофилозофски концепт уште многу години по 1660-та интерферираат.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
И уште многу ситни работи, кои лежеа на дното од ковчегот - единственото и најголемо нејзино богатство кое таа љубоморно го пазеше.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Од Солун купи големи, сребрени шандани, порцелански ламби, дебели килими, готови шилтиња, перници, шарени ковчези, и уште многу работи за куќата.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Заврши војната, а уште многу животи ќе одат курбан...
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Беше уште многу рано. Одвај првата виделинка се лепеше за малиот прозорец, кога се крена тој невообичаен, настрвен лаеж на кучињата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Знае за волци, за мечки, за змиски цар, за страшниот змеј, за чудотворната секира и уште многу други.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
До сабота не остана уште многу, уште само три дена, вели Максим, може некој се готви в сабота да отиде в град за да купува?
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Сето ова и уште многу нешто кое до нас, за жал, допира пооредно или никако не допира, било или можело да биде запишано во тефтерот на господарите на Потковицата, Акиноските.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Има уште многу други јадења кои се припремаат на оган од лепешки, а самите лепешки, пак, почнуваат да ги собираат, на одредено место во дворовите, уште од првиот ден кога, напролет, пред Благовец, ќе ги истераат гојдата на пасење во ливадите.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Но како и на сѐ друго што било, постоело и нестанало во Потковицата, и нему, и на тефтерот Акиноски, времето, луѓето и животот му одредиле судбини и облици на легенда, секој од мештаните кога раскажува за Потковицата, дури и кога не ја споменува неа, тевтерот Акиноски го има во вид и него го приложува како поткрепа, па ако го препрашаш: А, бездруго тоа навистина се случило?
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
I По заминувањето на Татко во вечноста, уште многу, многу години, за неговото поранешно присуство најживо сведочеа книгите од неговата библиотека.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Е сакаше Мајка повеќе да ме товари на ова патување, макар што имаше уште многу, многу да ми даде за носење: убави кошули, со свои раце навезени за својот брат,за своите снаи, внуки, простирки и облеки, кои било ред да се однесат, но поради границата останале кај неа.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Ми недостигаше читањето на уште многу таткови книги според оставениот распоред.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Остануваа уште многу битки за потомците...
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Ние в куќи, во семејството, уште многу рано, рано во животот, постојано слушавме дека Сталин, само тој и никој друг е виновникот за сите наши несреќи.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Светот, оној свет чии чела грижата ги изора со плугот на неизвесноста, очекуваше уште многу топлина од сонцето.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Кажуваше Филозофот собитија чудесни уште многу, а јас го слушав со уста подзината, со очи ококорени, со душа возљубена по ука; говореше дека таа топлина и самиот веќе може да ја почувствува, иако не толку јасно како слепецот од Кападокија; говореше дека огнот е праизвор на писмото, како што сонцето е извор на денот, исток негов; говореше дека огнот е и утока на писмото, крај негов, оти секое писмо во оган се претвора; книгите горат затоа што во нив има букви, и топлина огромна; оти не можеш да запалиш нешто во што топлина веќе нема, како што е тоа со каменот или водата; затоа што е потешко да запалиш камен одошто дрво и хартија; но и каменот, велеше може да согори ако на него се забележи писмо топло, и доказ за тоа се ѕвездите опашести; говореше дека сѐ на овој свет е писмо, дека целиот свет е книга; говореше чудесни нешта а јас го слушав и толку се занесов што не забележав кога вратата се отвори и влезе отец Стефан Лествичник.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
На тие штички, тој род си ги запишувал родословијата, своите песни, приказни и слова за собитија вистинити и чудесни, истории за видни мажи, за подвизници, појава на опашести ѕвезди, големи потопи и поместувања на земјата, големи жетви и суши и уште многу важни собитија за еден род.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Признавам дека имам уште многу да учам – го прекина Еразмо старецот. – Мене, сето ова ми прилега само на куп зборови, кои можеби ќе успеат да поттикнат некого да направи обид или мал чекор кон просветлувањето.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
-Чекај, полека. Ти си во право, но јас ќе морам уште многу да зборувам за тоа – рече старецот, притискајќи му ги рамениците, со своите суви раце, обраснати со долги нокти, буткајќи го кон тревата. –Седни, отпушти се.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Чувствував дека сум сѐ уште многу мала, а тој татко ми ме исполнуваше со стравопочитување и знаев дека самиот ќе реши онака како што е најдобро.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Со уште многу мои сестри ме донесоа од книговезницата и ме фрлија врз подот во една книжарница.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
Сѐ такво уште многу одамна го имаше изгубено неговиот род.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Колку е големо, сето тоа. Јас сум го сфаќал тоа уште многу одамна.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Знам дека по оваа книга ќе следат уште многу нови текстови, уште многу нови шарени и светкави, крцкави бонбони, кои уште од сега нестрпливо чекам да ги вкусам.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Грбот може уште многу замаени, опијанети и забегани да понесе на кркуш, за да не се срамотат кога ќе се прпелкаат во пепелта.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
- И уште многу ќе се забави, вели Маса Ќулумоска.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Застани, Радо! Не подавај раце. Сѐ уште многу Јуди лажно ги подаваат своите“.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Недај Боже! Сѐ уште ме интересираат жени, но изгледа кај тебе, на највисокото скалило се оние кои прво ќе те легнат, па потоа ќе те држат за рака... - ја прекина реченицата иако имаше уште многу нешта да ѝ каже. - Глупача!
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Да се пречекори тој раскин кого што луѓето како и да не го забележуваат иако кој знае што воопшто забележуваат тие мрачни луѓе што се качуваат во вагоните на метрото за потоа да се симнат, што покрај превоз бараат тие луѓе што се качуваат пред или по за да пред или потоа се симнат, а што само се поклопува во некоја зона на вагонот каде што сѐ е однапред решено со тоа што никој не може да знае дали ќе излеземе заедно, дали прво ќе се симнам јас или пак оној слабичок човек со ролна хартија, дали онаа баба во зелено ќе продолжи до крај, дали тие деца сега ќе се симнат, ма јасно е дека да бидејќи веќе ги собираат тетратките и лењирите, низ игра и смеење приоѓаат кон вратата додека таму во аголот некоја девојка се стабилизира за да потрае, за уште многу станици да може да седи врз конечно испразнетото седиште, а таа девојка е непредвидлива.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Јас имам уште многу, многу мани. Често си летам во облаци.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Има уште многу страници да се прочитаат од есејот за Школата на тираните, да се провери нивната трајна актуелност во малата тиранија која ја замислуваше и не ја оствари Хабиб Бургиба...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ќе продолжи дефилето на вековите, тираните ќе продолжуваат... Стигнуваме во Картагина.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Се ближеше пладне, но остануваше уште многу време до ручекот, а тие беа уште само на теоретскиот дел на дебатата за заемките на источните јадења.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Од авлијата веќе идеше миризбата на големата пита тикуш под врелиот сач околу кој стоеше Мајка вадејќи жарчиња од пепелта и ставајќи ги на голите места на врелиот метал.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ни преостанува уште многу, многу работа.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски сакајќи да го изрази прецизното значење на овој збор, но и да го покаже бездруго доброто владеење на францускиот јазик, значењето на зборот аирлија, го претстави и на француски јазик: Q`il vous soit de bon augure!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
XXVII Имаше уште многу други прашања претходно да се расчистат од теоретски и од методски карактер помеѓу Татко и Камилски, па да се започне замислената операција чистење од опасни турцизми.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко можеше да наведе уште многу примери од јазичната сфера, за распознавање на заедничкото во доменот на зборовите како основа за одржување на меѓусебната толеранција.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски имаше уште многу да каже за поимот аир, имаше многу белешки пред него, но, сепак, реши да го заклучи своето излагање со уште една изведенка од зборот: Во балканските јазици е мошне често употребувана изведенката аирлија со значење со среќа.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Колку ѕвезди на небото, толку зборови на земјата!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
На Камилски, внимателно следен од Татко, колку и да настојуваше да биде лапидарен во изборот на заемките за османскотурската гастрономија, како што ја именуваше претходно самиот, му преостануваа уште многу, многу зборови извлечени од речниците, книгите, народните кажувања, кои ги забележуваше во своите големи патувања во земјата со еден стар германски магнетофон, купен на старо на скопскиот Бит-пазар.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
На моменти, додека се внесуваше во описот на јадењата, ја забораваше првичната цел да се изберат конечно стоте (без)опасни турцизми и запаѓаше во расправи, сакајќи да ја брани тезата дека постои сличност помеѓу синтезата на арапско-персиско-турската османска гастрономија и османскотурскиот јазик.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
„Всушност, ги има уште многу“, рече старецот, „иако намената им е променета.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Помина, по сѐ изгледа, уште многу време.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Таа мисла ја мачеше Доста, но беше уште многу рано за да презема некакви мерки.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Требаше уште многу, многу да чита, а за тоа сигурно немаше време, за да го достигне диоптерот на Татковите очила.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
„Балканот, уште многу години, ќе си остане каков што си е, само Балкан.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Игор Лозински, беше јасно дека запаѓаше во нова меланхолична тирада која требаше да го води уште еднаш до вистината кон која ги упатуваше и оддалечуваше своите собеседници, пријатели: - Насетувам, веќе ви реков пријатели мои, дека немам уште многу живот за да го следам текот на овие води, судбината на овие јагули на големиот пат кон океанот и да го дочекам нивното враќање, - рече тивко Игор Лозински.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
8. Ѕвездочетец се врати од далечно патување по небото И според ѕвездите претскажа Дека уште многу години и уште многу пат ќе траат скитањата.
„Камена“ од Анте Поповски (1972)
Ова се луѓе од некој далечен свет, од одредена планета и имаат точно одредени очи, точно одредени уши, одат со нозете на точно одреден начин и носат оружје и размислуваат и се борат, и имаат точно одредени срца и секакви други органи, точно така како што уште многу одамна беше утврдено.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Во екстаза да се доживее визијата за постоењето и почитувањето на божјата мудрост, љубов, милост тогаш неминовно би го следела срцето а не умот низ ова невреме на животот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Вешто едрење низ животот со насмевка која сѐ уште ми лебди на усните, полна со немир да го дознаам крајот на мојата приказна, но има уште многу што да се проживее пред да знам каков ќе биде крајот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Но имав уште многу живот пред целосно да се предадам.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Не можам ни да го предвидам, во телово и душава ја чувствувам паниката која ме окупира, епицентарот на случувањата се менува со секоја нова бура од натприродни настани.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Бидејќи овие приказни ги имав слушано уште многу одамна, не бев сигурен зошто тетка Марија ја викале „смрдлива“ - дали поради тоа што смрдела или поради тоа што општо била нечиста - не знам.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Болките и тегобите беа слични на тие што сум ги доживеал кога два пати во животот сум морал да земам лаксатив, само што овде олеснувањето не одеше толку брзо и толку лесно.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
ДИМИТРИЈА: Чекајте вие уште многу ако сакате. Јас сакам да јадам.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Кога видов дека има уште многу од патот се разочарав, останав уште малку да размислам, бев малку заморена бидејќи се влечкав по стомак, а торбата со преврски и другата опрема речиси не ми беа ни потребни зашто само ме изнамачија.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Еден од нишанџиите упорно ме следеше, но никако не можев да видам дали има излез, некоја друга врвица.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Ако те исклучиме тебе што постојано си ја гледаш пред очи твојата Атиџе, такви будалетинки има уште многу на светов, но еден од најголемите и секако најславен е Данте Алигиери.”
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Неговото име сега се запиша врз портата од северната страна, џамијата што народот сега ја викаше „шарена”, по негова наредба доби уште многу разнобојни плочки дури и на турбето, па и голема дрвена врата на западната страна, целата искитена со источнички шари.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Се случија уште многу други, неубави и чудни нешта. Сите дома се загрижија.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Веројатно во исто време тагуваа уште многу семејства во градот.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Ете, сето тоа и уште многу, уште безброј нешта се гледа од прозорецот.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)