уште (прил.) - малку (прил.)

- Ајде, запнете, уште малку! –Ги бодреше Петар коњите - Полека, стоп! Одморете се!
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Остани уште малку... – тивко прозборе Трајанка а гласот како низ цевка да си го слушаше...како низ сито...во грлото горка солза голема се запна тука, па не мрда...
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Напни се... само уште малку... готово се гледа главата... еве... ќе биде.. уште малку издржи...
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
- Готово е... полека... уште малку... Напнувај! Напни уште посилно!
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
- Уште малку, момче, уште малку! - одговори вториот.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
„Саакаам даа звуучам како Боовхоб Дееее-лаахн”, очајуваше, очајно разочарана што не звучи така. okno.mk | Margina #15-16 [1995] 115 Бидејќи имавме закажано да свириме во Трип, во Л.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
А., штом ќе истече закупот на Дом, снимивме само половина албум во тоа студио на Бродвеј (албумот не го завршивме сѐ додека не стигнавме на другиот брег, таму снимавме уште малку, а тогаш МГМ ни го плати остатокот).
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Јаков се сврте околу себе. До него мирно спиеше Рена. Сакаше да стане, но полежа уште малку.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
„Момент само, почекајте уште малку...” - вели д-р Астерид.  „Што барате? Кажете што барате!“ - вика Хана Голблум среде црвениот салон на свекор ѝ.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Уште малку ќе го испотепаа.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Уште малку гората ќе зајачи, ќе затрепери градот… Слободата е на прагот!
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
Мајсторот мисли уште малку, а после тихо вели: „Предавам.“ Ги потпишува заемно ливчињата.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Кочо поседе уште малку. Влегуваа и излегуваа луѓе, некои од патниците, стана и старшијата, и само кметот не се помрдна од место.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Соколе решува да побрза со грозјебрањето, веќе сме кај Богоројца, скубнува негоде-годе по некое зрнце - зрело е, слачно, би можело уште малку да дрочи, Но што вреди кога арамии го берат.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Стариот беше решен да се стрпи уште малку, дури да дојде крајот на школската година, па после нека си одат од каде што дошле и сѐ ќе се сврши како што треба.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
- Тоа е мое пријателче, - објасни Рангел и го тупна Коча по плеќи. - Студент, уште малку доктор ќе стане.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Брзината на тие нозе што протрчуваат се пренесува во него како морничава гроза, се буди тоа чувство на ужас дека уште малку ќе биде изоставен од масата, сам и најзабележим во ова бегање.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Брзај да не ти пропадне купонот за мензата, оти уште малку е два саатот.”
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Тој поработи уште малку, ја фрли теслата и отиде дома да се поприбере.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Оној што умрел на постелата на која се родил - исто како да не умрел. Уште малку и ќе си се вратам дома...
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Кој знае дали ќе го направиме!?“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Се сомневаш? Еве, ќе видиш - уште малку и готово.“ Тврдоглаво го убедував. „Уште тркалата да ги прицврстиме.“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Гледаш, еве ми го нокотот. А автенцето - каде ти е?
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Сите бои ги вапцавме остана уште аловата Ако запнеме уште малку секако ќе доучиме и да бидеме свои на своето.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Уште малку ќе бев вратен од Ќустендил назад со целата чета.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Пере и Петре му ја изложија нему каква е положбата внатре, и Ѓорче ја удри главата в земи, a по малку продолжи: — Излез, другари?
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Си! ... си! ... Уште малку... Ми! ми! ... Ре! Сѐ може да се среди! ... Па „arpeggio“ на лево! ... Па десната која се орасположува... Си диез! ... По ѓаволите!
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Времето за пајдос одамна е минато. Уште малку и мрак ќе фати.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Немаше друго освен да се издржи уште малку, кога се издржал толкав залуден пат.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Стоеше потоа уште малку, триејќи ги влажните, изѕемнати раце, предавајќи ѝ се, најпосле, на мислата што го гонеше да влезе во колибата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Внимавај, Бојанчо! Ти се молам! - стрепеше Денко. - Без грижа. Уште малку и готово е!
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Мишко постоја уште малку долепен до стаклото и загледан во тој правец.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
На Мишко му беше жал. Почека уште малку и кога виде дека врапчето не се враќа си седна до печката.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
- Да чекаме уште малку, - пак рече старата ластовица.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
А уште малку, уште само некој чекор, му довикнува.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
А кога се дозна за погубувањето на Арслан бега и дружината во Чепиговски Мртвици, стрина Спасија рече Ете, можевме да се стрпиме уште малку и се штукна од умот.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Нема да ти идаат од Анѓелета. А и да можеме да си позборуваме уште малку куќни муабети со вујка ти.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Чекај тогаш, да цицнеме уште малку од пагурчево. (Пие и му го подава на Митрета, а потоа зема од мезето).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Невидливиот нож му копаше во градите и дури и внатрешното јачење на неговиот очај премалуваше од болката.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
„Сакам да живеам уште малку, сакам повторно да свирам, сакам да направам дете...“
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Претходните писанија сѐ уште се гледаа под размачканите бришаници и тој се обиде да ги доизбрише уште малку. „Слабо излегло“, си рече. „Не е истриено како што треба“.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Треба да се издржи, мила. Само уште малку да се издржи.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
МЛАДИЧОТ: (Го држи уште малку Фезлиева, потоа го отфрла од себе.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Само уште малку, си велиш, чувствувајќи го во тебе Големиот Планер.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Зелкава на Фејсбук машала ми напредува. Уште малку сарми ќе виткаме.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Гробарот ја поттикнуваше родилката да бутка - „Ајде мајко, уште малку, главчето само што не излегло!“, со насмевка, иако благо стискајќи ја устата кога ќе се сетеше на дупката во која тоа сега мало и нејако тело некогаш ќе заврши, во рацете пречека здраво, машко дете, 51 сантим во должина и речиси 5 килограми тежина.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Сѐ ќе отиде по ѓаволите, заедно со вашиот мир. Уште малку, само уште некој час...
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
- Агларон шета, - вели тој и злобно додава, - уште малку им останува. После ќе прошета динамитот.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Само уште малку да поседи овде додека И накупи алишта - да си ја покриеме голотијава наша...
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Уште малку ќе поседи. Треба да поседи уште малку.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Постојав уште малку така над трагите мои, зашеметена и тргнавме да се враќаме дома. Со Уља, со јатрва ми.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
На прагот е, велам уште малку ќе истрча и ќе почне да плаче и да гуга.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Уште малку да го доведе и ќе го турне.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Што се мислиш, пупунецу мој, ми вели, тргни веќе еднаш, искачи се уште малку нагоре.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
За пусти пари и народноста си ја менуваш. Уште малку и неа ќе ја мениш. Турчин ќе станеш...
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
На тоа прашање секогаш даваше краток лаконски одговор. Уште малку.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Пушти ја уште малку да аздисува, а тој што ќе ја земе нека му мисли како ќе ја смирува.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Причекај уште малку и за Велигден или за мајот ќе го видиш дома.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ја премолче и ја остави да отстои уште малку тајната над тајните.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
На нивните врсници и другари од класот им требаше уште малку време за да втасаат до фазата за да можат себеси да се наречат зрели.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Не знам! Мислам дека не забележав таков каков што ти ми го опишуваш. - Рада уште малку глумеше „лудило“.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Не знам дали да му кажам или уште малку да го држам во неизвесност.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Музиката стивнува. Се молиш за уште малку. Само уште еден гриз од тој Рај.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Уште малку, само малку простор и се ќе се реши. Потоа иднината ќе цвета под твоите нозе.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Животот, без логична причина, се беше задржал уште малку да го измачува веќе уништеното тело.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Уште малку, говореше. Уште малку, малку, малку... И гледаше: врелото олово удираше во сивите ѕидови врз него, распрснуваше малтер, стакло.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Беше фатен во клопката на самиот себе, стиснат во црн преграб на својата крв, се повеќе исклештен во неверувањето дека навистина сака да отиде на една планина на чии рабови уште малку и ќе умре летото разјадено од ’рѓата на есента...
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Ајде, совземи се и да прошетаме уште малку и да се прибираме, оти ако татко види дека нѐ нема, тешко си го нам.“
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Камилски тоа добро го увидуваше и еднаш со отежната совест и ѝ призна: Уште малку ни останува да го завршиме нашиот проект, потоа ќе дојдат подобри времиња, те уверувам...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Госпоѓа Камилска не можеше во мигот да разбере за какви нови времиња се работи, прашално го погледа својот сопруг, а тој продолжи: Ние работиме да го спасиме Балканот, иднината на нашите потомци...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Додека стоеше така успеа, со уште малку пипкање, да го развитка.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Полежа уште малку дремејќи; тогаш од дворот допре вообичаеното пеење со полни гради:
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ај, не станувам дури да се развидели - и домаќинката, до мене заспана уште малку да си поспие... си вели Петре - со здив притаен а очи оџарени ја скорива возбудата на она далечно време, кога Ѕвезда, домаќинката негова во големи пости пред Рождество Христово му кажала дека е несама...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
По извесно време, студенилото му премина во оган: гореше, се потеше, фрлаше сѐ од на себе, но ништо не помагаше; чувствуваше како повторно да се наоѓа во Сахара, во нејзината жештина што еднаш ја доживеа; во бунилото повторно му излезе Сахара пред очи и жената со која што тргна и која постојано му го отвораше прозорецот од џипот и му велеше: издржи, издржи уште малку, а низ отворените прозорци место свежина влегуваше уште поголема жештина.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
И најпосле, зошто да правам напори да се одржувам во животот по секоја цена? Заради тоа што треба да поживеам уште малку?
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Ако јамката ја стесниме уште малку, ќе дојдеме до композицијата Раце што се цртаат, во која едната рака ја црта другата, и притоа двете формираат двостепена Чудна Јамка.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Мрморењето се повтори, потрети, и кога Крсте ги фрли очите во посока од каде што идеше гласот, уште малку што не падна од магарето.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Зема дедот Петко заире; носи стока, а Мице ја продава и пишува „приход расход" и по пет шест години, кога си ја видоа сметката, уште малку што не излезе должен дедот Петко.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И пак ги затвори очите да собере уште малку сили за да може да проговори или и да се дигне од местото.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ја турна на кај огништето и уште малку за големо чудо ќе ја фрлеше во оганот; ја бапна во пепелта и се загна да си го милува Толето, кое веќе врескаше до зајдување.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Најголемката сака да ги прескокнува сѐ уште нераздвижените, кога Чана ги крева рацете и со нив чиниш пак ја затвора вратата Да почекаме уште малку!
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Не плаши се, побратиме. Уште малку остана.
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
КОСТАДИН: Една мисла ме мачи.
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Ако погледам уште малку ќе ги видам и првите фиданки На таканаречената ботаничка глобализација Која најстрого пропишува краставиците да бидат прави И да не бидат подебели од осум сантиметри Ако сакаат да бидат пропуштени до трпезите на Европската унија Истата мака си ја имаат и доматите, празот и компирите На кои уште незасеани им се дава до знаење Дека во Европската унија сакаат само прави и мазни И кој им е виновен на кривите краставици
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Чуј, ти реков. Не плачи. Сите приказни ти ги оставам. Уште малку и тие ќе процветаат на нашите три маслинки во паркот. Сите, приказни, Марија.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
„Старче, продај ни уште малку ракија. Тежок пат не чека“. проговори некој од него.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Рашири ги малку. Уште малку. Така. Гледај ти. Гледај убаво.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Посилниот забрзано се издиша уште малку и рече: - Не ми е грижа како лажете, копилиња.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Германците припукаа уште малку и ги снема надолу.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Поораа уште малку и бидејќи Силјан си одел по браздите сѐ близу, си зобал црвјето, чунки му се сладило, и му се чинеше оти татко му го милува, без да му текне оти е штрк во тој саат.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Би сакал уште малку да те задржам во ова убаво мое зајдисонце меѓу ридовите но ти веќе се оддалечуваш талкајќи кон некое соѕвездие што сал тебе ти припаѓа.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
„Можам ли да добијам уште малку грашок?“ рече.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Царот ја гледаше небесната птица уште малку, а потоа рече: „Повикај го да се симне.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Уште малку. Мораа да ја постават меѓу четирите месингани столба и кадифеното јаже, дотерана, за да ги задржи луѓето.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
А ние ти доаѓаме нешто како калфи на неговите злочести но и добри дела.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Види, види - избувна Јана - уште малку па да нè убедиш дека времето е истовремено и злосторник, и спасител па дури и утешител!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Зајачињата и лисичињата поиграа уште малку и тогаш поголемото зајаче рече: - И ние се уморивме, да си легнеме.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Стигнавме ли во Елбасан, по телефон ќе му се јавам на командирот на втората колона во Корча да ми прати друг шофер. А ти на линијата, на фронтот!
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- Уште малку, уште малку! Побрзо! Побрзо!
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- Па зар не сум пораснат? – прашува тој за секој случај. - Е, ти треба уште малку.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
„Уште малку па на една рака ќе можеш да ги изброиш таквите, Семјоне“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
2. Зборот ми е уморен од несоница Поседи уште малку уште неколку мига Овде е сѐ толку будно ни лудило да не ти недостига поседи уште малку времето барем во среќата спие – јас никаде Во тагата ми ѕирка преплашено дете поседи уште малку моќна е близината - разделени како сонот од лагата кажи ми што виде ноќеска...
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
- Штооооооо ееееееее! - како да запеа Ане. - Доаѓај бргу дома! - тоа беше гласот на мајка ѝ. - Уште малку! - викна Ане.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Веќе вторпат тој ден немаше да можат да си ја довршат играта.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
— Ајде уште малку!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Уште малку ќе прејде и ќе ме напушти.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Уште малку и без уши да ја остават.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Издржи уште малку, велат, и дупат во ногата, ми ја гребат коската.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Чекај уште малку, вели Никифор.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Претка, го нагазува, уште малку и в уста ќе му влезе.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Попули му се уште малку на сонцено, велам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А планот му е: уште малку да останеме насамо.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ми мавтаат со раце оттаму, на цел глас ми викаат: — Ајде уште малку, ајде уште малку!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Уште малку и газ ќе побараат!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Умот што уште малку остал чист и го имаме, го перат, го уништуваат, а ние седејќи така, сѐ уште се надеваме.
„Илузија за сон“ од Оливера Доцевска (2013)
Во кратките летни ноќи, лежејќи на рогозина врз калдрмата во дворот (дома не спиевме лете зашто не јадеа болвите) и загледана во безбројните ѕвезди што мижуркаа на небото кое од едната страна беше заградено со куќата, од другата со тремот за овците и до него фурната, па натаму од високиот ѕид што нѐ делеше од комшиите и од долната страна со високата порта и авлијата, си мислев: ете, уште малку и како што ми вети тате, ќе одам во Костур да учам за шивачка.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ех, мајче... стегни душја, додржи... Кураж. Уште малку и ќе го снема сонцето што така нѐ пече, ќе се смрачи, а тогаш ноќта ќе биде мирна... Ајде, оди по мене...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Тој уште малку остана покрај девојката и потоа се врати кај момчето.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Срната пак потскокна на место, само уште малку му потпобегна.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
ДИМИТРИЈА: Не мораат ни да дојдат. ВЕРА: Да почекаме уште малку.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
МИХАЈЛО: Сакав да ги погледам фреските уште малку. ЕВТО: Ноќе?
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
БОРИС: Ќе ги пуштам уште малку да мислат дека сум со нив.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
МИХАЈЛО: Помина? СУЛТАНА: (Кима со главата. Пауза.) Уште малку. Само чудо може да нѐ спаси.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Ако почекаш уште малку наместо ти него тој ќе те исфрли тебе. Овој стан е на оној што ќе се избори за него.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
- Ти се допаѓа, нели - се насмеа бабичката. - Земи си пак, ако сакаш. Зедов уште малку и ѝ заблагодарив.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Тој е пример за тоа дека и без завршен факултет може одлично да се живее, иако баба ми Санда често со жалење раскажува дека „Ванче нејзин“ бил одличен ученик и дека уште малку испити му останале до факултетската диплома, ама, се фатил со лошо друштво и сѐ баталил.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
А тие продолжија: Си го упропастила брашното, и почнаа да ме убедуваат дека не е еднакво житото од нашето поднебје и од нивното.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Еден од нишанџиите упорно ме следеше, но никако не можев да видам дали има излез, некоја друга врвица.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Кога видов дека има уште многу од патот се разочарав, останав уште малку да размислам, бев малку заморена бидејќи се влечкав по стомак, а торбата со преврски и другата опрема речиси не ми беа ни потребни зашто само ме изнамачија.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Вечеравме, го викна келнерот, Мане му плати и побара една соба за ноќевање.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Ни даде по едно бонбонче и ми рече – уште малку мајка ти нека поспие, штом ќе стане баба ќе те викне.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Јас уште малку па да им поверувам.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Воопшто не се посомневав, поседовме уште малку, па бидејќи бев уморна, си реков дека ќе спијам и ништо нема да му речам или да го прашам зошто е тука во Кичево.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Туку, може ли уште малку да го притисне и стегне, па белки сам ќе падне в ендек како пијаница?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Додека образот почнуваше да му се осветлува, и однатре, како од некое чудесно ламбиче, тој ги гушкаше како деца што ги задржува уште малку, уште малку, пред да му избегаат од куќи.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Уште малку до половината, и неговите распалени мечти можеа јасно да го замислат нејзиното сладосно мрморење како на мачка, нејзиното предење.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Беа двајцата многу близу до замислената среќа што уште малку ќе настапи.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Еднаш на шега му соопштив дека уште малку ќе почнам да го гледам како да ми е брат со кој повремено се гушкаме.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)