уште (прил.) - си (гл.)

Нешто го збодна: зар уште си овде?... Сакаше да стане. Но мислата тежеше: го задржа.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Но, и покрај сите промени што ги претрпе твоето тело и лицето од болеста, твојот став, твојата убавина, твоите ширум отворени зелени очи откриваа дека си бил многу убав човек, но и дека сѐ уште си убав.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Знаеш дека сѐ е завршено, сѐ е готово, во тебе се одвива погреб, во твоето срце, со луѓе во процесија облечени во црно, тие го оплакуваат умрениот, а тоа си ти, а ти сѐ уште си жив.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Што зборува внукот? Може ли така да се зборува? - Уште си дете! - со прекор рече старецот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Си поминал сто илјади километри, а чиниш сѐ уште си на стартот.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Тој вриеж од утнати... Ах! не! Тој Куртиал Роже-Марен, не беше воопшто таков!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Тој ти беше прав професор!...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Сѐ уште си премногу изваден од памет? Можеш само сè да гомносаш...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Уште си ни потребен како курирче. Понатака ќе видиме.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)