Лена, сѐ уште плачејќи, со одвратност зборува за својата мајка која се премажила за нејзиниот очув.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Го фрламе забот на куќа, Горица уште плаче, а ние со Уља се смееме.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Потоа ја погледна мајка му, која сè уште плачеше и го рибаше подот.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Тој ѝ рече "Бонжур", а таа чудно го погледна, при што Ѓорѓија порумене.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)