утрото (прил.) - се (зам.)

Утрото се провлекува низ закнижените прозорци, блескоти по бледилото на лицата.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Петок Јуни Животот е забава која не смее да се пропушти, а забавите, вистинските забави, траат до доцна, до доцна во ноќта, дури до утрото, а утрото се буди уморно од долгата непроспиена ноќ.
„Записки“ од Милчо Мисоски (2013)