усно (прил.) - и (сврз.)

Чичко Томе тоа го правеше усно и со тоа се задоволуваше - штом ќе се изнавикаше, одеднаш ќе клапнеше и ќе задремеше седејќи, совладан од черешновицата на Верга.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Таа ми ги кажуваше приказните исклучиво усно и само кога ќе ме посетеше во Белград.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)