упорно (прил.) - настојува (имн.)

Еден млак небесен сноп го убиваше со упорно настојување да го обраби со разводнет метал неговото ниско, испупчено чело.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Не се клонеше повеќе од познати и пријатели.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Како резултат на своето упорно настојување да се ослободи од стегите на минатото заживеа слободно, волно, не женирајќи се од никого и ништо.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)