убаво (прил.) - стои (гл.)

Ако добро се загледаш, можеш да откриеш и нешто пријатно; долж реките игриво, весело и расцрцорено летаат едни златни ластовички кои толку убаво стојат на црната подлога.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Скопските гимназијалки се убаво облечени, а дури и да не се , црните роби врз сето тоа со бели јаки исто така убаво стојат.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
- Да, тето. Погледни колку убаво стои на куклава.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)