убаво (прил.) - свири (гл.)

Рикна вол во темен дол. Без пари ми свиреше. Само за едно јадење. Ама убаво свиреше човекот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И убаво свиреше Крсте, та штом го рече „тешкото“, и самиот Пере се фати на танецот и почна да се крши и врти како што се кршеше на сретсело кога правеше ќерамиди.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Многу убаво свиреше на уста.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Кога заврши, Горјан го пофали: - Браво!!! Убаво свириш!
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Ќе ги отвори наутро очите – трубата свири: - Трата-ту, трата-ту! И Зоки ќе си помисли: „Што убаво свири!
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)