убаво (прил.) - рече (гл.)

И тогаш веруваме во некаква моќ во нас, во некоја сила, можеби тоа е Бог! – Убаво речено, мила! – И почувствувано, мили!
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
КОТЕ: А, ах, хах!... Сиктер манџа! Убаво рече Депа да си одиме додека не нѐ истерале.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Убаво рече другарот Алајко, земете си ги мандолините, цаманмките, удрите по теловите, по барабаните и тапаните; играјте и пејте; веселете се.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
- Убаво рековте: ние навистина трагаме по невиност ослободена од предрасуди.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)