Впрочем мајките и бабите за нас децата секогаш имаа уште по нешто што беше само за нас: дивјачки, горници, грозје, туршија а и јаболче понекогаш. Убаво беше.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
И нашиов мајстор може да си припомни од тоа време неколку срдечни истории, од кои последната заврши со неговата женидба. Убаво беше тоа време!
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Потоа се врати во колибата по патеката што веќе убаво беше завеана.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)