Слушајте ги обичните луѓе во пиљара, кога во весник ќе прочитаат дека некој некого убил: ќе тропнат пар глупости и готово, нема натаму.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Откако се наслади со последниот залак од питата, Татко се обиде да го смири својот пријател: Нема тука никаква мистерија?
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Нема тука никаква конструкција.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Најпосле дека тој, бригадирот Језекил, нема тука никаква вина, бидејќи тој, Змејко, самиот сакаше да го откаже тоа место.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Зар има зборови кои не можат да постојат кај ниту еден народ, посебно кога се работи за името на ваква возвишена пита? продолжи упорно Камилски.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)