тука (прил.) - се (гл.)

— Арно си поминаме и ние, бериќатверсан. Тука се, кај стоката на колибата — му одговори попот задоволен што му услужи на Толета и со тоа го покаја оној грев од Маргара.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ги прибра Толе и другите четници и, речи си, уште неизмиени казаните во кои се вареше манџа за аскерот, тој со сета своја арамиска тајфа се истресе една вечер во Градешница. (Тука му беше повеќе врталиштето).
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Море тука се, в река да појдат, кај ќе одат ноќеска? — потврди некој.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Младата жена се поткрева на прсти, мине со погледот по луѓето внатре. Тука се!
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Тука се: едни патријаршисти, други егзархисти по веро-исповедување, ако не се зборува за католиците и муслиманите.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Сиот Амстердам е на вода. Лежи врз шипови, длабоко вкопани во земјата. Тука се неговите темели.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Сите признанија што се изговорени тука се вистинити.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ја оставам да прави што ќе прави и еве сум на вратата од големата свечена сала на Парламентот чие душеме го украсуваат мозаици, ѕидовите огледала и слики од нашите стари мајстори, а тука се и двете колонади мермерни каријатиди.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Тука се, крај мене се! Мои се, крилести се!“
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Но тука се и театарот и театарската уметност како најмаркантни културни феномени сврзани со еден облик на живеење и творење.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Сите мали волци што не успеале надвор, тука се.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Тука се, вели, и Горачинов е тука.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
ЕВТО: Тука се гавазите. (Пауза) КАЈМАКАМОТ: Што сакаш ти? ЕВТО: Ефенди Кајмакам ... КАЈМАКАМОТ: Не може. (Пауза)
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Вратата се разгрна полека, но наместо да се појави остар јатаган, се појави една сејменска глава; се опули во собраниот куп и се насмеа. – Се собрале како пилиња под квачка – проговори и ја отвори едната пола на вратата. Му се поклони длабоко на тој што беше зад него. Му направи темане: – Бујрум, кади баба. Тука се како лисичиња.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Тие, нашите, со пониските чинови, тука се, а тие со големите чинови кои никогаш не биле ранети во бој, си отидоа дома, во Грција.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
„Повелете во нашата продавница која е на излезот – тука се делата на нашите драги пациенти: чорапи и шалови, ноќници и фустани, марамчиња и крпи, предмети изработени од дрво,“ ми рече доктор Гете, а потоа продолжи да ми раскажува како се живее во Гнездо: „Будењето е во шест – прво се чисти она што се растурило во текот на ноќта, под надзор на болничарките, а тоа не е едноставна работа, како што може да ви се чини на прв поглед.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
На пример – некој се испосрал на сред собата, некој ја заглавил перницата меѓу решетките од прозорецот, трет го послал чаршафот среде собата, четврт им ги скрил под својот душек влечките на сите со кои е во собата…
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
- Тука се! Тивко рече Горјан и го поведе коњчето.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Сега тука се сите. Само Чако не е тука.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)