троа (прил.) - леб (имн.)

Пред пештерата каде што е закопан последниот калуѓер, секоја вечер од манастрискиот клет, од ноќвите, истрчува жена во црно облечена, без лице и остава барде со манастирска вода и троа леб.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Па нели ти велев дека мене не ми треба ништо, освен бункер, митралез, два-три сандака муниција, троа леб и едно стомне вода?
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
А јас секогаш им барам само еден бункер, митралез, стомне водичка и троа леб.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Земи ја... Ако не ти треба тебе, ќе му ја дадеш на некој друг.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Стомне вода, троа леб, два-три сандаци патрони и митралез. Многу ли им барам?
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)