точно (прил.) - се (зам.)

Точно се сеќавам што потем изговори Луција: „Си ја ризикуваш иднината, Јан Лудвик. И јас ти наредувам да потпишеш и да тргнеш со мене“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Што точно се случува во никогаш невидениот лавиринт до кој водеа пневматските цевки, не знаеше во детали, но знаеше во општи рамки.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Мајка, која одеше пред Камилски кон чардакот, не можеше да разбере што точно се случува.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Особено не беше јасно што точно се подразбира под „среќа“: еднаш тоа беше куп статистички параметри кои би требало да укажуваат на нечија благосостојба, висината на просечна плата или парот чевли по глава на жител.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
- Што точно се случи?... Нели се зедоа со голема љубов? - Елена беше упорна.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)