толку (прил.) - потполн (прид.)

Тоа би била суштината и тајната на неговата личност. (9 бис) Ниту ни е намера овде да пресудиме дали ова интелектуално истражување - потекнато од толку потполна сублимација на едно сѐ уште незрело либидо, толку охоло што постојано ја одложува материјалната реализација на делото - треба да се доведе во врска со она што Duchamp, по повод Невестата што ја разголуваат..., го нарече „Стаклено задоцнување”.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Но, неочекуваноста на нејзината појава е толку потполна, што зборовите ми звучат пелтечаво, дури непристојно.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)