толку (прил.) - благ (прид.)

Просто го сеќаваше на своите рамена тоа тупо, но толку благо лице, од чијшто поглед ниеднаш не престануваше да се точи знајната длабока, потсмешлива добрина, која немаше заедничко ни со двете големи торби под очите, ни со длабоко и несиметрично врежаните старечки долини околу устата, ниту пак со неговата тврдо скована брада, чиниш од под која веднаш се слеваше јакиот јунечки врат.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Оние црвените, ѕуниците, полесно се кинат, поароматични се, но не се толку благи како плускавиците. А и поситни се...
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)