токо (прил.) - ние (зам.)

Море, седи, ослепаго, како су чинила измет на ваа куќа толку години дури вие да се жените со браче Илка, ќе чина и сега, токо ние сакаме вие да си се удомите, да си имате друшки како шо си имате, а за измет — ќе чина гајрет дури да потпркне Ѓурѓа ошче некоа и друга година, па после и мене ќе ми се поолесне товарот!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ако не а земиш ти, тој ќе и најде поарно место, токо ние родителите добро ти мислиме, та му дадоме збор — заврши Куле со советувањето.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Нека си и селаните, токо ние пак по работа дојдоме овдеа.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Токо ајде, кажуај понатака — му упаѓа стариот поп Тодор.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Таа арно си прави лели и стига рака, токо ние, еве, ни машките не можеме да си и подучиме, ќе ни останат слепи при две очи.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Тиа си се слободни. Токо ние, калнокапците, сиромашиата, голотиата, босотиата, ние требе да се дигнеме и да бараме слобода.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)