Кога понекогаш од лошите сништа ќе му се разбрануваше душата, и лицето наутро кога ќе го погледнеше во огледалото, му се чинеше дека е разбранувано; и тогаш подолго време стоеше крај него замижан додека не му се смиреше ликот што му играше во огледалото.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)