тогаш (прил.) - сака (гл.)

Кога вистината ќе си беше цела, непроменлива, само тогаш сакаше да ѝ ја соопшти.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Јас пак сосема инаку мисла: Кога царот не може веќе, или неќе, да не варде од виа изедници, тогаш сакаме неќиме сами ќе си го бараме чарето, да се вардиме.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Окото: иако има голема дарба да продира дури и во невидливите работи, може да биде и мрзливо или незаинтересирано а пак намерно да подзамижува, некаква своја лукавост тогаш сака да покаже, доколку се работи за нашата себичност.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Не секогаш, но кога ми го кажува приказните, и кога разговараа по телефон со татко ми. Тогаш сака.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
(С. се смешка, плеска со рацете)... и тогаш сакам да сум сосем гол, и тогаш сакам да сум сосем гол, слободен секси тип, и тогаш сакам да сум сосем гол, без пеперутка вратоврска и без тебе...
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
Сакаше, бараше, молеше. Ти сакаше приказни. Сакав, ја чу. Тогаш сакав.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
И што тогаш сака таткото од вицот?
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Тогаш сака ли да му запали барем свеќа? Не, не сака ни свеќа.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Клотилдина, сета возбудена, се стрча кај мајка си да ѝ го соопшти своето големо откритие. – Се вљубил во Маргерита! Во Маргерита Маши! Се вљубил!
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Мајка и тогаш сакаше да ја дознае тајната за јагулите од својот сопруг, но си остана доследна себеси.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)