Убаво го рзапознаваш тогај гласот на овој заробеник: Неговите црвени цветови живеат само еден ден – колку да ја поздрават својата татковина Африка и низ долг атавизам одново да кажат дека долго памети крвта и дека никогаш и ништо не е изгубено.
„Ненасловена“
од Анте Поповски
(1988)