тивко (прил.) - добредојде (имн.)

Обајцата се насмевнувавме во студеникавата темница, Мама и јас, кога чувме како се отвора предната врата препознавајќи го, изговараме тивко добредојде, а вратата долу се затвора...
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)