тивко (прил.) - ме (зам.)

Дон Хуан тивко ме убедуваше: „Џвакај го, џвакај“ (masca, masca).
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Величе тивко ме внесе во нејзината соба и ми соопшти дека не ќе може да излезе надвор цела недела.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)